Architektura dla dzieci, cz.1

Szpital dziecięcy w Bazylei, funkcjonujący pod nazwą UKBB, jest miejscem dokładnie takim, jakim powinien być: mieniący się światłem, ciepły, przestronny i magiczny.
 
Jasny-za sprawą wielkich przeszkleń. Ciepły dzięki drewnianym podłogom i stolarce. Przestronny? …pisząc to patrzę na przeciwległe skrzydło szpitala i widzę przez wielkie okno pokój, w którym biega około dwunastoletnia dziewczynka. Od drzwi, do okna, wskakuje na podokienną ławę i zawraca.  Biega krokiem długim i zamaszystym.

Magię ma zaś w sobie elewacja. Jest kolorowa, lecz trudno określić, w jakim kolorze, gdy podejdzie się bliżej, z pomarańczowej zmienia się w żółtą. Jeśli spojrzeć na nią pod innym kątem, zmienia się całkowicie w zieloną.

Projektanci zamocowali na nieprzeszklonych częściach elewacji szklane panele pokryte folią, która zmienia kolor w zależności od kąta patrzenia.

Tego rodzaju mrugnięć w stronę dziecka jest tutaj dużo.

Architekci w pracowni Stump & Schibli oddali do użytku szpitala w 2010 roku.  Budynek w rzucie przypomina „U”, gdzie pokoje małych pacjentów zlokalizowano w strefie prywatnej, wokół wewnętrznego dziedzińca. Elewacja składa się z drewnianych okien, od strony ulicy dodatkowo osłoniętych przedwieszoną, szklaną fasadą, od strony dziedzińca podzieloną rytmicznie na stałe, duże szklenia i otwierane, wąskie okna, schowane za drewnianymi lamelami. Do zewnętrznej fasady wprowadzono głębokie loggie, które podświetlone nocą różnymi odcieniami, przyciągają również wtedy wzrok.
 

 Północny narożnik budynku widziany pod kątem

---

Ten sam północny narożnik oglądany na wprost

Widok na skrzydło z pokojami pacjentów.

Hole wejściowy zaprojektowano z rozmachem, wspaniałym miejscem jest ściana oddzielająca go od stołówki- akwarium z fantazyjnie barwnymi koralowcami, w których kryją się Nemo i Dori, bohaterowie dziecięcej kreskówki.
 
Kolorystyka korytarzy sprowadza się do kauczukowej, ceglanej posadzki, drewnianych fornirowanych ścian i jasnego , perforowanego sufitu. Akcentami kolorystycznymi stają się tu meble w strefach poczekalni.
 
Pokoje pacjentów mają drewnianą podłogę i w całej szerokości przeszkloną ścianę. Obniżony parapet pozwala nawet tym zupełnie malutkim wyjrzeć na zewnątrz. Do oka przylega szeroka na 90 cm ława, która służy za dnia za kanapę do zabawy, nocą za łóżko dla rodzica. W kontraście do pokoju, w łazienkach nie oszczędzono koloru.

Architekci:  Stumpf & Schibli Architekten BSA
Inwestor: Bazylea Miasto i Bazyla Okręg
Powierzchnia użytkowa: 14 500m2
Wymiary: długość-100m, szerokość- 85 m, wysokość- 20 m
Koszty: 169.5 Mio Chf
Data wyłonienia zwycięskiej pracy konkursowej: 2004
Data zakończenia budowy: 09.2010